Neurochirurgia jest dziedziną pokrewną neurologii. Opiera się na przeprowadzaniu interwencji chirurgicznych u pacjentów z problemami neurologicznymi. Do zadań specjalisty w zakresie neurochirurgii zaliczyć można np. usuwanie guzów, gruczolaków, przepuklin kręgosłupa i tętniaków, a także operacyjne leczenie dyskopatii. Jakie objawy wskazują na konieczność odbycia konsultacji neurochirurgicznej? Jak przebiega wizyta u neurochirurga? Wyjaśniamy.

Kiedy do neurochirurga? Wskazania

Dolegliwości ze strony układu nerwowego mogą mieć różne podłoże: neurodegeneracyjne, neuropatyczne, genetyczne, immunologiczne. Przyczyny tych problemów często bywają złożone, a ich określenie należy do specjalisty. Gdy pojawiają się uporczywe bóle kręgosłupa czy głowy – czyli główne wskazania do podjęcia leczenia – pacjent pierwsze kroki kieruje z reguły do neurologa.

Neurochirurg przychodzi z pomocą wówczas, gdy ani leczenie zachowawcze, ani farmakologiczne nie przynosi rezultatu, a pozaneurologiczne przyczyny ból zostały wykluczone. W takim przypadku konieczne może okazać się zastosowanie bardziej inwazyjnej metody, czyli operacji lub innego zabiegu chirurgicznego (np. endoskopii), szczególnie jeśli dolegliwości są mocną nasilone, a do dodatkowych objawów należą:

• mrowienia i drętwienia lub niedowład kończyn,
• zaburzenia równowagi i świadomości,
• częste omdlenia,
• nudności i wymioty.

Interwencje neurochirurgiczne przeprowadza się u pacjentów po urazach, z uszkodzeniem nerwów obwodowych lub przemieszczeniem struktur kostnych, które uciskają na zakończenia nerwowe i naczynia krwionośne. Metodą zabiegową usuwa się przepuklinę krążka międzykręgowego, leczy się ciężkie zespoły bólowe, zespół cieśni nadgarstka, porażenie nerwu trójdzielnego. Klasyczną operacją neurochirurgiczną jest wycięcie guza mózgu czy nowotworu kanału kręgowego.

Konsultacja u neurochirurga – przebieg wizyty

Neurochirurg podczas wizyty przeprowadza z pacjentem wywiad lekarski, decyduje o metodzie leczenia (wybiera spośród rozwiązań neurochirurgii małoinwazyjnej i inwazyjnej), może także  zakwalifikować pacjenta do zabiegu. Lekarz opiera się na wnikliwym wywiadzie i wynikach badań diagnostycznych, takich jak rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa, rentgen, morfologia krwi. Zadaje pacjentowi szereg pytań, np. o okoliczności występowania epizodów bólowych, stopień nasilenia bólu, przebyte choroby, wypadki, urazy ciała. Przeprowadza również badanie fizykalne (neurologiczne) pozwalające na ocenę koordynacji ruchowej i odruchów ścięgnistych. Im więcej szczegółów neurochirurg ustali we współpracy z pacjentem w gabinecie lekarskim, tym większa szansa na trafną, szybko postawioną diagnozę.